geschiedenis

Geschiedenis van SDG-Nes van 1898-1998

Wanneer het muziekkorps Soli Deo Gloria precies is opgericht, kan niemand in Nes vertellen. Omdat er geen notulen zijn bewaard, is het moeilijk om exact de datum te noemen wanneer het muziekkorps is opgericht, en hoe het verloop tot 1959 is geweest. We moeten het doen met wat ons door de ouderen is overgeleverd, en met krantenberichten uit die periode. Gelukkig is er een krantenartikel uit 1963 bewaard gebleven, dat de herinneringen weergeeft van een van de oprichters Joh. C. Reeder. Deze toen vitale Nessumer kon zich nog goed herinneren, mede aan de hand van enkele andere feiten, dat het in oktober of november 1898 moet zijn geweest. Soli Deo Gloria is een van de oudste korpsen in het noorden van Friesland.

In hetzelfde jaar 1898 is het vrijzinnige muziekkorps Nesser Grouw opgericht. De tegenstellingen waren in die tijd groot op kerkelijk gebied. In de hervormde kerk probeerden de liberalen de baas te blijven, maar wegens onverschilligheid van enige liberale manslidmaten moesten ze bij verkiezingen van predikanten en kerkenraadsleden steeds meer terrein prijsgeven aan wat zij 'confessionele elementen' noemden.

In 1890 wordt een nieuw gereformeerd kerkje gebouwd aan de Nieuweweg. Acht jongemannen besluiten om naast het vrijzinnige korps Nesser Grouw een korps op christelijke grondslag in het leven te roepen. De eerste leden zijn naast de heer Reeder en zijn broer Balling Chr. Reeder, Jan Kooistra, Gerrit de Zwart, Johannes Dirks Reeder, Jacob Wijnzens de Vries, Feike Geertsma en Ouwe van der Wagen. Dirigent werd Jacob Tjerk Keimpesz. de Jong.

Het grootste probleem zijn de financiën, want met de aanschaf van de benodigde instrumenten is een bedrag gemoeid van ongeveer f 300,-. Voor die tijd een kapitaal! Maar aangemoedigd door enige meer gegoede vrienden en muziekliefhebbers komen de leden tot een oplossing. Er worden renteloze aandelen van 10 en 25 gulden uitgeschreven die gemakkelijk aan de man worden gebracht omdat de dorpsgemeenschap zeer sympathiek staat tegenover de opgerichte vereniging Soli Deo Gloria . Al spoedig levert de firma Kessels uit Tilburg de instrumenten: 2 pistons, 2 bugels, 2 althoorns, 1 bariton en een tuba. De jonge korpsleden laten dan geen vrij ogenblik voorbijgaan of de hoorn werd gegrepen om intensief te studeren. De omwonenden kunnen in het begin weinig waardering opbrengen voor de woeste geluiden die de jonge muzikanten aan hun instrumenten ontlokken, maar langzamerhand worden de tonen draaglijker. Na een half jaar wordt een grote trom aangeschaft, en enige tijd later nog een kleine trom.

In de eerste periode wordt hoofdzakelijk gewijde muziek gespeeld. Aansluiting bij de Chr. Bond van Fanfare en Harmonie korpsen blijkt een goede stap te zijn, met het oog op de adviezen die worden gegeven. De prestaties van het korps gaan met sprongen vooruit. Men begint nu ook met het instuderen van marsen en een enkele wals. Vooral dankzij een aantal begaafde muzikanten staat Soli Deo Gloria in de wijde omgeving spoedig bekend als een uitstekend korps. Concoursen kent men in die tijd nog niet. Wel een jaarlijks festival dat meestal in Oranjewoud wordt gehouden. Ongeveer duizend muzikanten spelen bij die gelegenheid onder leiding van meester Belgraven van Birdaard onder andere psalm 150, hetgeen een zeer majestueus effect sorteert. Als later de concoursen in zwang komen, wordt daaraan ook steeds deelgenomen door SDG, en meestal met zeer goede resultaten.

De langste tijd is de dirigentstok in handen geweest van de eerste dirigent Jacob Tjerk Keimpesz. de Jong, die vrijwel pro deo zijn krachten aan SDG heeft gegeven. Dirigenten zijn schaars in die tijd, en zo is hij in de beginjaren ook dirigent van het vrijzinnige korps Nesser Grouw , en later de eerste dirigent van UDI uit Oosternijkerk. Lessen werden gevolgd bij Belgraver te Birdaard. Onder zijn bezielende leiding komt het korps van de grond en met hem als dirigent heeft de vereniging vooral in het begin van haar bestaan, toen er vrijwel nergens een korps was, in naburige dorpen de feesten opgeluisterd. De repetitie-avonden worden gehouden in het gereformeerde kerkje aan de Lichte Wei, waar per jaar voor het gebruik f 2,- moet worden betaald, te voldoen in mei.

Een groots gebeuren was het onafhankelijkheidsfeest in 1913.Een krantenartikel vertelt ons het volgende:

"Nes W.D. 31 Juli. Ons dorp was heden in feesttooi; eerebogen waren opgericht, vlaggen ontplooiden haar banen, de huizen waren verscholen achter groen. Te 9 uur luiden de torenklokken, daarmede het sein gevende dat over een uur de onafhankelijkheidsfeesten zouden beginnen. Te 10 uur trokken de kinderen der beide scholen begeleid door twee fanfarekorpsen, en deze rondgang ging ieder naar zijn eigen school om de kinderfeesten voort te zetten. Te 4 uur namen de volksspelen een aanvang. Het slot van dit geslaagde Eeuwfeest was een vuurwerk en een lampionoptocht."

Dit was 100 jaar na de Franse overheersing en 1 jaar voor de Eerste Wereldoorlog.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog gaat het snel bergafwaarts met het korps. De beste leden vertrekken of moeten in militaire dienst, waardoor men gedwongen is de hoorns aan de wilgen te hangen. Wanneer na de mobilisatie het leven zijn gewone loop herneemt, wordt al spoedig weer begonnen met de oefeningen, en op 9 juni 1919 gaat men over tot heroprichting van het korps. Men krijgt nu ook een vaandel. Er breekt nu een tijd aan waarin het korps grote successen boekt.

Van de leden van het eerste uur zijn nog maar weinig over, maar daarvoor komen verscheidene jonge leden in de plaats. Jan Wijbrens Eelkema wordt nu dirigent in de plaats van zijn oom J.T.K. de Jong.

Op 22 juni 1923 schrijft de Chr. Muziekvereniging Euphonia te Engwierum een groot nationaal concours uit voor Harmonie- en Fanfarekorpsen. Soli Deo Gloria uit Nes WD wint een eerste prijs in de derde afdeling. Eelkema wordt later als dirigent vervangen door alweer een dorpsgenoot, de heer A. de Jong.

In barre weersomstandigheden - de directeur staat voor het korps met omgeslagen broekspijpen vanwege de overvloedige regen - wordt in juli 1927 op een concours in Veenklooster een 1e prijs gewonnen met het kleinst aanwezige korps. Het korps eindigt ook als hoogste in de afdeling, en krijgt nog een 1e prijs bij de erewedstrijd. Het getuigt van groot vakmanschap van zowel directeur A. de Jong als van de leden.

In de jaren '30 bezoekt het korps op verschillende plaatsen in Friesland concoursen waar men vaak een 1e prijs behaalt, nu weer onder leiding van J.W. Eelkema. Regelmatig wordt op 2e kerstdag of op nieuwjaarsdag een grote muziekuitvoering gegeven in de Gereformeerde Kerk.

Daarna breken ook voor SDG slechte tijden aan.

In 1939 worden verscheidene jongemannen in de leeftijd tot 35 jaar gemobiliseerd. In de Tweede Wereldoorlog is het moeilijk om het korps op de been te houden in verband met het gevaar voor sommigen die door de Duitsers worden gezocht en daarom besluiten onder te duiken. Het vrijzinnige korps Nesser Grouw overleeft de oorlog niet.

Op het bevrijdingsfeest in 1945 is SDG alweer paraat, aangevuld met enkele leden uit Lioessens. Eerst wordt gespeeld tijdens een optocht door het dorp en later op het feestterrein. Na het 'God save the King', het 'Wilhelmus' en 'het Fries Folkslied' wordt vrolijke muziek gespeeld, zij het niet vlekkeloos, maar dat is ook niet te verwachten na zo'n lange 'rust'periode.

Onder leiding van dirigent A. de Jong wordt weer begonnen met de repetities, en in de zomer van 1946 wordt op het bondsconcours te Bergum een 1e prijs behaald in de 1e afdeling. Op nieuwjaardag 1947 wordt in de Gereformeerde kerk een grote muziekuitvoering gehouden van SDG o.l.v. dirigent A. de Jong met medewerking van de Chr. zangvereniging Sursum Corda o.l.v. dirigent J. Eelkema.

In Nes wordt evenals op andere plaatsen op 7 en 8 september 1948 feest gevierd ter gelegenheid van het regeringsjubileum van H.M. Koningin Wilhelmina en de inhuldiging van H.M. Koningin Juliana. Het feest wordt opgeluisterd met muziek van Soli Deo Gloria . Tijdens dit feest wordt een groep oud leden opgetrommeld om nog één keer op te treden onder leiding van de 1e dirigent J.T.K. de Jong. Deze keer wordt het feest in Nes gescheiden gevierd: het feest van de Chr School wordt gehouden op het weiland van H. Stienstra, en dat van de openbare School op de kamp achter de boerderij van D. Anema. Dat dit niet door iedereen wordt gewaardeerd blijkt uit een spreuk die door iemand van de vrijzinnige kant is geplaatst: Al leeft ús doarpke dan yn onmin, dochs fiere wy it feest van ús keningin. Hij brengt zijn buurman op het idee ook een spreuk op zijn huis aan te brengen: Sykje gjin spikers op leech wetter, Rop Oranje boven, dat is better.

Het muziekkorps SDG komt alleen op het feestterrein van Stienstra, dit tot ongenoegen van de andere feestvierders, waarvan sommigen later ook duidelijk blijk geven tijdens een dorpscollecte voor SDG.

In het najaar van 1948 wordt een grote bazar gehouden ten bate van de muziekvereniging SDG in de schuur van de heer Jelle Wijnia. Beide dagen worden druk bezocht. De hoofdprijs, een fiets, wordt gewonnen door wed. St. Sijtsma-Huizinga. Of deze bazar wordt gehouden ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van het korps vermeldt de krant niet.

In 1949 breekt er een drukke tijd aan voor SDG: de nationale feestdagen worden opgeluisterd door het muziekkorps, en het bondsconcours wordt bezocht te Zwaagwesteinde, met deze keer als resultaat een 2e prijs. Op 20 Juli komt Jan Torensma als eerste van de 7 Nessumer jongens terug uit Nederlands Indië (Indonesië). Met het muziekkorps voorop trekken vele dorpelingen naar de woning van Torensma, waar eerst twee coupletten van het Wilhelmus worden gespeeld en daarna nog enkele nummers volgen. Na het welkomstwoord van de voorzitter van de Oranjevereniging en na enige woorden van dank door vader en zoon Torensma wordt onder begeleiding van de tonen der muziek Ps. 138 : 1 gezongen waarna iedereen weer huiswaarts gaat.

Voor de 1e dirigent J.T.K. de Jong is er in 1952 een grote teleurstelling. Hij had er zo op gehoopt dat het muziekkorps langs zou komen tijdens zijn 50-jarig huwelijksfeest. Het korps laat het echter afweten. Dat zal ook wel te maken hebben met de wankele positie van het korps. Het ledental daalt, de repetitie-avonden worden steeds slechter bezocht. In 1953 besluit men om de instrumenten maar op zolder van de openbare school te brengen en te wachten op betere tijden.

Het wachten duurt zes jaar totdat enkele oud-leden de mogelijkheid onderzoeken om de vereniging weer op gang te brengen. Op 22 maart 1959 komen verschillende oud-leden en en aantal jongeren bijeen in het lokaal van de kerk. Nu er zoveel belangstelling bestaat besluit men om orde op zaken te stellen. Er wordt een bestuur gekozen bestaande uit G. Klaver (voorzitter), Tj. Jac. de Jong T.Jzn (secretaris) en M. Visser (penningmeester). A. de Jong wordt gevraagd de taak van dirigent weer op zich te willen nemen. Een paar leden zullen zich inzetten om te trachten de jeugd de eerste beginselen van de muziek bij te brengen. Maar eerst moeten de instrumenten in orde worden gebracht. Een bedrijf uit Leeuwarden zal hiervoor zorgdragen. Na een zestal weken wordt in de laatste helft van mei met de repetities begonnen. Fraaie klanken zijn ook in deze beginperiode schaars, maar dit wordt na enige tijd al een stuk beter.

Dat de dorpsgemeenschap van Nes het korps een goed hart toedraagt, blijkt wel uit de opbrengst van een collecte. Dit is voor het bestuur en de leden een ruggesteun om op de ingeslagen weg door te gaan. Het is voor het korps een zware slag als dirigent A. de Jong wegens een ernstige ziekte zijn werk niet meer kan doen. F.R. van der Meulen neemt nu zijn plaats in. Dat er grote ijver aan de dag wordt gelegd, blijkt uit het feit dat men in maart 1960 al een muziekuitvoering geeft in de Gereformeerde kerk. Daarnaast wordt het muziekfestival in Ternaard bezocht.

Bij de jeugd gaan stemmen op om een drumband op te richten. Bestuur en leden besluiten om hieraan hun medewerking te verlenen. De firma van der Glas uit Heerenveen wordt gevraagd advies te geven over de samenstelling van een drumband bestaande uit ongeveer 20 personen. De kosten bedragen ongeveer f 1600,-. Om aan dit bedrag te komen wordt er een lijstcollecte in het dorp gehouden. Het resultaat is verrassend. De opbrengst is f 906,-. Voor de rest van het bedrag vindt men een afdoende oplossing, want het is net de periode van het looftrekken. Met vrijwilligers wordt in 4 avonden en een zaterdagmiddag bij 3 verschillende boeren van enkele percelen aardappelen het loof getrokken. Dit levert f 925,- op, zodat nu tot de aanschaf van de nodige trommen kan worden overgegaan. Onder leiding van instructeur Dijkstra uit Lioessens wordt nu met oefeningen begonnen. Politieagent Van Dijk is beschikbaar om de leden het marcheren bij te brengen.

Om de kas van het muziekkorps te spekken wordt in het najaar nog een grote bazar gehouden. Het resultaat is geweldig. Ook vindt er nog een wisseling van dirigenten plaats. De heer E. Kuiphof van Blija heeft de plaats van de heer F.R. van der Meulen ingenomen. De leden voelen nu ook het gemis om niet bij een bond aangesloten te zijn. De meningen zijn verdeeld over de vraag of men zich bij de oude of nieuwe bond zal aansluiten. Bij een stemming blijkt dat de oude bond de voorkeur heeft. Na bezoek van een lid van de nieuwe bond komt men op dit besluit terug. Net als vroeger sluit men zich aan bij deze bond. Op het concours in Drachten wordt meteen al een 1e prijs behaald.

Het ledental is 22 in het begin van 1961 en aan het eind van het jaar 25, wat met zich meebrengt dat er geregeld nieuwe instrumenten moeten worden aangeschaft. Om de nodige kosten te dekken wordt er weer een lijstcollecte door het dorp gehouden.

Op 2 maart 1962 komt het droeve bericht dat oud directeur A. de Jong na veel lijden door de dood is weggenomen. Het vele werk dat hij voor het muziekkorps heeft gedaan zal nog lang in herinnering blijven.

Om het oude materiaal te vervangen wordt bij de gemeente Westdongeradeel een renteloos voorschot aangevraagd van f 2500,-. Dit voorstel wordt door de raad aangenomen. Ook wordt er nog een perceel looftrekken aangeboden door de heer Frings, maar de belangstelling van vrijwilligers is deze keer klein. Toch wordt de kas er nog f 180,- beter van zodat men besluit om 13 nieuwe instrumenten aan te schaffen. Het resultaat is duidelijk hoorbaar, daar er op het eerstvolgende bondsconcours in 1963 te Joure een 1e prijs wordt behaald.

Het is een tegenvaller voor het korps als het in de herfst van 1963 het 65-jarig bestaan wil herdenken: het gereformeerde kerkgebouw is voor dit doel niet beschikbaar, omdat men verwacht dat beschadiging van de pas geverfde kerk niet zal uitblijven. In 1964 lijkt voor het korps voorlopig de top te zijn gepasseerd. Voorzitter Klaver is vertrokken, het ledental daalt en er is sprake van een onregelmatige opkomst. De penningmeester heeft te maken met een nadelig saldo van f 900,-. Er worden suggesties gedaan voor een lijstcollecte of een enveloppenactie. Maar dit alles valt in het niet bij het spontane aanbod van 2 welgestelde leden', de heren M. Visser en Sj.W. Dijkstra, die aanbieden om borg te staan voor een kredietrekening bij de bank. Ook bij de drummers is de animo teruggelopen. De groep onder leiding van W. de Vries telt nog 11 leden en sukkelt met kapot materiaal. Iedereen is het er over eens: er is een nieuwe aanpak nodig. Toch wordt er op het 33e bondsconcours te Wolvega een 1e prijs behaalt met 'Petit Serenade Facile'. Aan het einde van het jaar zijn er nog 24 leden.

In 1965 wordt aan verschillende activiteiten meegewerkt. Ouden-van-dagentochten te Wierum en te Nes, de wandeltocht, dodenherdenking, bevrijdingsdag, dorpsfeest en anjercollecte. Met de drumband is het slecht gesteld. Alles wordt in het werk gesteld om de zaak draaiend te houden. Het ledental van SDG is gedaald tot 20.

Op 8 februari 1966 wordt een poging gedaan om in Leeuwarden het zaalconcours bij te wonen. In een vliegende sneeuwstorm blijft de NOF bus halverwege Oosternijkerk steken. Te voet wordt de reis naar Nes weer aanvaard, waarbij één van de leden zijn hoed door de vlakke velden ziet wegwaaien. Op 17 februari krijgt het korps van de Oude Bond een nieuwe kans en deze keer met succes. De uitvoering van 'Le mariage aux Lanternes' wordt beloond met een 1e prijs.

Dat geduld een schone zaak is, blijkt als de ouden van dagen later dat jaar met muziek worden binnengehaald. Om 20.30 uur staat SDG klaar bij de ingang van het dorp, maar de uitgelaten oudjes zien kans om ze om 22.30 uur nog voor de bus te spannen. Voor de financiën hebben de korpsleden zich danig ingespannen. Er wordt een glazenactie en een enveloppenactie gehouden. Op 3 december ook nog een grote bazar in de loods van U. Eelkema, waarvan de netto opbrengst f 1200,- bedraagt. Op de jaarvergadering wordt besloten om de laatkomers voor een repetitie een kwartje te laten betalen. Er wordt op aangedrongen trouw de repetities bij te wonen, vooral omdat het ledental nu is gedaald tot 18.

Dit jaar is ook de drumband nieuw leven ingeblazen onder leiding van G. Nicolai. Het ledental is in de loop van 1967 weer gestegen tot 18, en bij de jaarlijkse wandeltocht marcheren ze voor het eerst in nieuwe uniformen. Het benodigde geld voor de uniformen wordt ingezameld door middel van een luciferactie waarvan de opbrengst f 750,- bedraagt. Om alles te kunnen aanschaffen moeten de leden zelf samen nog eens f 250,- betalen. Voor SDG is 1967 een behoorlijk druk jaar. Meer dan 10 keer treedt het korps op naast de gewone repetitieavonden. Het nieuwe prinsje Willem Alexander en de nieuwe burgemeester worden muzikaal begroet. Hoewel de penningmeester uit de rode cijfers is, blijft de toestand van het korps wankel.

In 1968 lijken de ergste tijden voor het korps voorbij te zijn. In februari wordt er door 8 aangezochte personen een bazar georganiseerd in de loods van Eelkema. Het netto resultaat is een bedrag van f 2300,-. Op 20 februari komt het bestuur van SDG bijeen om te praten over de viering van het 70-jarig jubileum. De gedachten gaan uit naar een feestdag voor het hele dorp. Besloten wordt contact op te nemen met het bestuur van de vereniging van dorpsbelangen. Na veel aarzeling verklaarde dit bestuur zich tenslotte bereid te proberen een aantal mensen uit het dorp op een tijdstip bijeen te krijgen om dan een commissie te vormen. Van de 12 personen die hebben toegezegd die vergadering bij te wonen komt slechts 1 opdagen. Deze poging mislukt dus. Een andere mogelijkheid wordt onderzocht. De schoolbesturen, het bestuur van dorpsbelangen en de vroegere wandelcommissie worden uitgenodigd om met het bestuur van SDG om de tafel te gaan zitten. Ook dit heeft geen resultaat.

Het ledental dat door verhuizing van enkele leden is teruggelopen, doet de overige leden besluiten actie te ondernemen. De heren Sj. Dijkstra en J. van der Zee krijgen een lijst met namen van oud-leden die in aanmerking komen voor een bezoek om ze over te halen opnieuw lid van de muziekvereniging te worden. Het resultaat is nihil. Dan het 'net' maar aan de andere kant. De volgende actie slaagt beter. Er wordt nu een lijst samengesteld van gezinnen waar kinderen zijn die mogelijk iets zouden kunnen voelen voor de muziek. De lijst wordt afgewerkt en op het afgesproken tijdstip is er een grote schare jongelui in het lokaal van de openbare school. De 10 beschikbare instrumenten zijn gauw verdeeld en de rest moet teleurgesteld huiswaarts keren. De heer Kuiphof verklaart zich bereid de jeugd op te leiden, dus dit is voor elkaar.

De drumband wordt ook het slachtoffer van verhuizingen, vooral doordat het gezin van slager Nicolai naar Oosterwolde vertrekt. W. de Vries wordt nu instructeur.

Op de jaarvergadering van SDG in 1969 wordt er gesproken over een mogelijke fusie met een andere vereniging. Dit zou misschien het laatste redmiddel zijn om een beetje eigen muziek in het dorp te houden. Ten opzichte van vorig jaar is het ledental gelijk gebleven, en van de 10 leerlingen zijn er nog maar 4 over. Het vooruitzicht is dat er binnenkort nog een paar leden gaan verhuizen. Er zal dus iets moeten gebeuren. Men besluit te streven naar een vergroting van het ledental en te proberen een fusie met een naburig dorp aan te gaan.

De drumband ligt op het ogenblik stil. Dit komt hoofdzakelijk doordat de laatste instructeur er de brui aan geeft. Het is niet gemakkelijk om een andere instructeur te vinden. Op 19 juni brengt SDG een serenade aan de oudste inwoonster van het dorp, mej. Dijkstra die haar 90e verjaardag viert. Ondanks het geringe ledental worden er op de concoursen toch nog goede resultaten geboekt, zij het met behulp van enkele leden van andere korpsen.

In 1970 staat het onderwerp fusie op de agenda. Omdat men beseft dat dit het onherroepelijk einde van SDG zal betekenen, wordt besloten toch maar zelfstandig en met vereende krachten door te gaan. Acheraf kan op een redelijk goed jaar worden teruggezien. Het ledental is weer gestegen tot 19. Om de drumband nieuw leven in te blazen zal eerst een nieuwe instructeur moeten worden gevonden. De secretaris krijgt opdracht te zorgen voor een advertentie in de beide Friese dagbladen.

In 1971 blijft het ledental op het zelfde peil. Stilstand wordt gezien als vooruitgang, want de vrees blijft bestaan dat het ledental de komende jaren wel weer eens kan dalen. Wat het instrumentarium betreft, is SDG met sprongen vooruitgegaan. Dat het dorp steeds achter zijn korps staat, blijkt wel uit de opbrengst van de bazar in november. De voorzitter van de bazarcommissie kan f 3.456,- aan de penningmeester van SDG overhandigen. Dat jaar is er ook een uitstapje naar Schiermonnikoog, waar wordt deelgenomen aan het concours. Na een gezellige dag kan men tevreden huiswaarts keren. Er was maar één korps dat een hoger puntental scoorde.

In 1972 worden weinig activiteiten ontplooid. Het financieel overzicht van de pas getrouwde penningmeester is niet erg duidelijk. Hij heeft wel vooruitgang geboekt, maar hoe hoog de respectievelijke saldo's zijn, komt niet aan het licht. De drumband is ter ziele. De gedachte wordt geopperd om een groep samen te stellen uit de oudere jeugd, want zonder drumband is het moeilijk te marcheren voor het korps dat alweer naar 17 leden is gedaald.

Na de brand in de openbare school in 1973 worden de repetities in het nieuwe dorpshuis gehouden. De algemene opinie is dat deze ruimte een grote vooruitgang is. Je kunt jezelf hier beter horen blazen. Uit verslag van de penningmeester blijkt dat het kapitaal per jaar ongeveer f 2000,- afneemt. Om niet aan de grond te komen zitten, wordt voorgesteld om een enveloppenactie te houden en de contributie te verhogen van f1,- naar f1,50.

Na het bezoeken van het bonds- en federatieconcours in 1974 wordt afgesproken niet meer aan dit soort evenementen deel te nemen. Dit in verband met het feit dat dan telkens hulp van andere korpsen gevraagd moet worden, die hiervoor een vergoeding willen ontvangen. Bovendien zijn ze allemaal op een lage stemming overgegaan.

Op 7 Mei 1974 brengen prinses Beatrix en prins Claus een bezoek gebracht aan Noord Oost Friesland. Na een bezoek aan het Fiskershéske te Moddergat staat ook Nes in het reisprogramma. Bestuur en leden menen dat een muzikaal welkom op deze doorreis niet mag ontbreken. De leden zijn dan ook allemaal aanwezig voor deze huldeblijk. Op 2 juli wordt een serenade gebracht aan de heer D. van der Wagen die de hoge leeftijd van 90 jaar bereikt. Dit wordt door de hoogbejaarde jubilaris zeer op prijs gesteld.

In het jaar 1975 lijkt het weer iets beter te gaan met het korps. Het ledental stijgt iets. Dit komt hoofdzakelijk door de invloed van de muziekschool in Dokkum, waar ook jeugdige muzikanten uit Nes en Wierum worden opgeleid. Dit jaar wordt tweemaal de tocht naar Blija ondernomen om samen met 4 andere korpsen van de heer Kuiphof op te treden. Bij de tweede gelegenheid ontvangt de dirigent een koninklijke onderscheiding. De drumband is ook weer nieuw leven ingeblazen onder leiding van de heer Van Oosten.

Een belangrijk punt voor het korps is het ombouwen van de instrumenten naar lage zetting. Om dit te kunnen bekostigen wordt een enveloppenactie in het dorp gehouden en een verloting met 3.500 loten. Met nog een renteloos voorschot van de gemeente van f 5.000,- kan de omzetting van de instrumenten, waarvan de kosten f 4.000,- bedragen, doorgang vinden. Door deze acties is 1976 financieel gezien een wat rustiger jaar. Het ledental is intussen gestegen naar 21. Hoogtepunt van het jaar is de dorpsreünie op 12 juni. Nadat 's morgens en 's middags wat marsmuziek ten gehore wordt gebracht, treedt het korps 's avonds op in de tent voor een talrijk publiek.

Opmerkelijk is de vermelding in het jaarverslag van 1977 van het huwelijksfeest van Pieter en Henrikje Visser - van der Ploeg. Volgens de secretaris is het de 27e Mei 40 jaar geleden dat ze hun 40-jarig huwelijksfeest mochten vieren. Nog een bijzonder gebeuren is de feestelijke ontvangst van de winnaars van de CFK-Bondspartij. Met muziek en drumband voorop wordt een rondgang door het dorp gehouden waarbij de kaatsers Jan Visser, Aant Dijkstra en Wieb Dijkstra plaatsnemen in een lelijke eend.

Zoals meestal op een jaarvergadering laat ook 1978 de penningmeester een somber geluid horen. Het komt er op neer dat de kas feitelijk leeg is. Voor het eerst worden dit jaar nieuwe bronnen aangeboord om niet echt in de problemen te komen. Allereerst wordt in April een rommelmarkt gehouden, waarvan de opbrengst f 1.500,- bedraagt. Als tweede bron van inkomsten wordt nog 'pondemaat' wortels verbouwd op het land van Fr. de Beer. Met 40 vrijwilligers worden de wortels in één zaterdagmorgen gerooid. Het ledental van de muziekvereniging gaat sterk vooruit. Vijf personen van buiten Nes worden lid, waardoor het ledental op 27 komt.

1979 is een jaar waarin het korps een zware tegenslag krijgt te verwerken. Dirigent E. Kuiphof, die het korps bijna 20 jaar trouw heeft gediend, overlijdt op 4 september na een ernstige ziekte. Tijdens zijn rouwdienst zijn alle 5 korpsen van de heer Kuiphof aanwezig om de samenzang te begeleiden. Zijn zoon Hendrik Kuiphof die tijdens de ziekte van zijn vader de leiding van de repetities op zich heeft genomen, wil hier wel mee doorgaan. Spontaan wordt hierop gereageerd dat men blij is met deze nieuwe dirigent. Dit jaar is een toepasselijke serenade gebracht aan de heer D. van der Wagen ter gelegenheid van zijn 95ste verjaardag. Tijdens de tractatie in de woonkamer van Dirk Ages vraagt een van de muzikanten 'zit ik misschien op uw stoel? Het antwoord is 'de stoelen zijn allemaal van mij'.

Het hoogtepunt in 1980 is de koninklijke onderscheiding voor de muzikant Pieter Visser, die al 55 jaar lid van SDG is. Burgemeester Visser wijst in zijn toespraak op de grote liefde die zijn naamgenoot al die jaren voor het korps aan de dag heeft gelegd. Alles moet wijken als het de repetitieavond van SDG is. Zelfs op zijn verjaardag of als een van de koeien moet kalven is Pieter present. Ook voorzitter van der Meulen spreekt lovende woorden over de wijze waarop Visser zich voor SDG heeft ingezet. 'U bent steeds een stimulerend voorbeeld geweest voor de anderen', aldus de voorzitter.

Met het ledental van het korps lijkt het niet zo best. Opnieuw lijkt het einde van SDG nabij. Toch wordt ook nu besloten om niet tot opheffing over te gaan, maar te trachten nieuwe leden te vinden die de gelederen willen versterken. Het jaar daarop bedanken nog een paar leden, waardoor het peil op een nog lager pitje komt te staan, maar na de vakantieperiode gaat het ledental weer flink omhoog. Nadat het al eerder ter sprake kwam een koffieconcert op een zondagmiddag in de Nespel te geven, wordt dit voor het eerst gehouden op 31 januari 1982. De belangstelling is zo groot, dat sommigen van de aanwezigen vragen om dit voortaan ieder jaar een keer te doen.

Op 28 april is er voor de leden Fr. de Beer en Tj. de Jong een verrassing weggelegd. Een 'extra repetitieavond' blijkt achteraf een verzinsel te zijn. Tijdens de repetitie komen de burgemeester en zijn vrouw, gevolgd door de familieleden van de muzikanten de Nespel binnen. Vanwege hun lange staat van dienst, beiden zijn 50 jaar lid, worden zij onderscheiden met een zilveren eremedaille verbonden aan de orde van Oranje Nassau. Zowel De Jong als De Beer vervulden daarbij ook nog een groot aantal jaren een bestuursfunctie. Dat het toch wel enige moeite heeft gekost om de mannen gekleed naar de repetitie te krijgen, blijkt uit de opmerking van De Jong, die op pantoffels was gekomen: 'Als ik de schoenen ook nog aan had moeten trekken, dan had ik het misschien wel doorgehad'.

Op 23 April 1983 wordt er een rommelmarkt gehouden ten behoeve van de drumband. Dat dit een groot succes is geworden is mede te danken aan de grote ijver van een van de medewerkers. De secretaris die een thermoskan met koffie had meegenomen, kreeg geen gelegenheid hier iets van te nuttigen. De kan was al verkocht voor f 3,-. De muziekvereniging heeft haar een nieuwe kan aangeboden. In de herfst wordt nog een bazar georganiseerd, maar de belangstelling hiervoor valt tegen. Toch levert dit f 1.000,- op. Na de gemeentelijke herindeling in 1984 krijgt Nes D bezoek van de nieuwe burgemeester, de heer Sybesma. Nadat een ronde van de drumband door het dorp maakt SDG haar opwachting in de Nespel om de nieuwe burgervader muzikaal te begroeten.

Later dit jaar pakken donkere wolken zich weer samen boven SDG. Door het geringe aantal leden daalt ook de motivatie, dit in tegenstelling tot de drumband, die wat ledental betreft opbloeit. Op de ledenvergadering in 1985 is een positieve kijk op de toekomst ook nog ver te zoeken. Er wordt besloten een geheel nieuw bestuur te benoemen. Jan M. Visser wordt nu voorzitter, Baukje Torensma penningmeesteres en Tinie Heeringa-Kingma secretaresse. Dirigent Kuiphof biedt aan de jeugd op te leiden als de vereniging voor leerlingen zorgt. Op de volgende vergadering kan de voorzitter 2 nieuwe leden welkom heten en worden 7 namen genoemd van leerlingen. Enige tijd later meldt een oud lid zich weer aan en nog eens 4 nieuwe leerlingen, zodat er in het najaar meer dan 30 leden zijn. Op zijn 90ste verjaardag op 19 April heeft de muziekvereniging de heer Jelle Wijma met enkele verzen en marsen een serenade gebracht. Dat dit zeer op prijs wordt gesteld, blijkt wel uit de enveloppe met inhoud die wordt ontvangen.

Nu het ledental zo sterk is toegenomen is het korps voor het eerst sinds jaren in 1986 weer op het solistenconcours te Holwerd present. De jury vindt de vertolking van 'Shining Folksong Fantasie' gespeeld door Hanneke Jousma en Antje Bergema op hun bugels een 1e prijs waard. Om de kas te spekken wordt in april weer een rommelmarkt georganiseerd. Aan het eind van het jaar is er weer evenals het jaar ervoor een oliebollenactie. Er worden 2.750 oliebollen verkocht, los van de kwaliteit dus een groot succes.

27 April 1987 is een bijzondere dag voor Meindert Visser. Tijdens de repetitie komt burgemeester Sybesma de Nespel binnen, terwijl het korps druk bezig is met het spelen van marsmuziek. Nadat het nummer is gespeeld neemt de burgemeester het woord. Wegens zijn grote verdienste als lid, 53 jaar, en de verschillende bestuursfuncties werd de heer Visser bij koninklijk besluit de zilveren eremedaille in de orde van Oranje Nassau uitgereikt. Visser is voor het korps van grote betekenis. Door de jaren heen is hij steeds actief geweest in het opleiden van jeugd tot muzikant.

Nu het korps zoveel nieuwe leden heeft, moeten er ook nieuwe instrumenten komen. Een deskundig lid geeft daarom ook het waardevolle advies om de instrumenten te kopen als de dollarkoers op zijn voordeligst is.

Ook 1988 is een jaar met veel positieve gebeurtenissen. De penningmeesteres heeft nog een renteloze lening weg te werken van f 2.500,-. Dankzij de enveloppenactie en de oliebollenactie komt ze niet in de problemen. Dat het peil van het korps stijgt blijkt uit de behaalde resultaten op de concoursen in 1989. Op het solistenconcours te Holwerd weet Sietske Visser met haar bugelsolo een 1e prijs in de wacht te slepen. En op het jaarlijkse bondsconcours te Drachten wordt SDG beloond met een eerste prijs.

De jaarvergadering van 1990 staat in het teken van het 10-jarig jubileum van dirigent H. Kuiphof. In de afgelopen 10 jaar is hij 9 keer met SDG naar een voorjaarsconcours geweest, waarbij het korps 5 keer met een 1e prijs en 4 keer met een 2e prijs huiswaarts kon keren. Als dank voor wat hij voor de muziekvereniging heeft gedaan, krijgt hij een wandbord met inscriptie en wordt zijn vrouw verrast met een bloemetje. Het bestuur is van mening wegens gebrek aan belangstelling te moeten stoppen met het bakken van oliebollen. Hoe kan dit? Is het gebit van de Nessumers zo slecht?

Op 31 december kunnen de mensen die SDG willen steunen toch nog oliebollen kopen. In samenwerking met U.D.I. uit Oosternijkerk, waar ze de beschikking hebben over een warme bakker, wordt dit product nu geleverd.

Het jaar 1991 waarin Saddam Hoessein zijn tegenstanders uitdaagt, maakt op SDG weinig indruk. Jammer voor Saddam dat hij nooit van de oliebollen uit Nes gehoord heeft. Iemand zei eens: 'Je kunt er een oorlog mee winnen'. Zaterdag 6 April wordt er weer een rommelmarkt gehouden. Er worden ook oliebollen verkocht die op voortreffelijke wijze zijn gebakken zijn door de heer P. Buwalda uit Oosternijkerk. Op 1 juni wordt deelgenomen aan het 34e zang-en muziekconcours op Schiermonnikoog. SDG weet deze keer een dikke 1e prijs in de wacht te slepen. Dit gebeuren wordt later dan ook uitbundig gevierd.

Op de concoursen die bezocht worden in 1992 worden goede resultaten geboekt. Met drie oudhollandse taferelen heeft SDG 3 keer opgetreden. Allereerst op het federatiefestival te Holwerd, vervolgens op 7 maart op het bondsconcours te Drachten (145 punten, 1e prijs), en de derde keer, op 13 juni op Schiermonnikoog waar een 1e prijs wordt behaald met lof van de jury. Dat de leden hierover zeer tevreden zijn, is na afloop ook goed te merken.

In 1994 breken voor SDG weer drukke tijden aan. Vooral tijdens het dorpsfeest en de daaropvolgende dorpsreünie. De zondagmorgen heeft SDG in de kerkdienst, die in de feesttent werd gehouden, de samenzang begeleid voor een menigte mensen. In september komt een einde aan het bestaan van de drumband. Na ruim 30 jaar met veel ups en downs heeft men hiertoe besloten wegens gebrek aan leden.

Op de jaarvergadering in 1995 wordt Douwe van Oosten bedankt voor zijn inzet van de afgelopen 20 jaar. Dit gaat vergezeld van een cadeaubon en een bloemetje. Verder staat 1995 in het teken van het 100-jarig bestaan van de bond.

Op 20 Mei 1996 vertegenwoordigen Doutzen Heeringa en Aukje van der Heide SDG op de landelijke dag van de muziek, die gehouden werd in de Lawei te Drachten. Ze spelen in een orkest van 400 jeugdige muzikanten. Tijdens de laatste repetitieavond voor de vakantie in 1996 wordt op feestelijke wijze afscheid genomen van Fr. de Beer sr., die na 65 jaar lid te zijn geweest het nu tijd vindt ermee te stoppen. De Beer wordt als eerste in de geschiedenis van SDG benoemd als erelid.

In 1997 worden weinig financiële acties gehouden met het oog op het jubileum in het volgende jaar, waarin het korps 100 jaar bestaat. Dan hoopt men bij de Nessumers aan te kloppen voor een jubileumgift. Wel wordt er een rommelmarkt gehouden waarbij in plaats van oliebollen uien worden verkocht. Het bestuur benoemt een commissie die de organisatie van het eeuwfeest zal verzorgen.

|

geschiedenis

|